DURUMSAL
Ne de çabuk geçiyor mevsimler
Daha dün ilkbahar giyiniyordu pencereme karþý.
Koþarak geçiyor bugün arkasýndan yaz ,
Elinde horoz þeker, þen þakrak bir çocuk gibi.
Sonbahar sesleniyor þimdi de,
Ellerinde cýlýz bir gül dalý ile…
Geçiyor zaman,
Ya da biz geçiyoruz zamandan.
Dönüp bakýyorum geçtiðim yýllara
Bir sayfalýk aný etmiyor.
Cebimde dünden kalan,
Birkaç misket, birkaç elvan þekeri.
Bir de annemin naftalin kokulu beyaz tülbenti.
Gönlüme teðellenmiþ eski þarkýlardan dinliyorum,
Tozlu sayfalardan isimler okuyarak.
Siyah beyaz fotoðraflardan insan seçip
Gidenlerin üstüne, kalanlarýn altýna çizgiler çekiyorum.
Ýnsanlar küçülüyor gözümde, uzayan gölgelerine bakýyorum.
Çok hýzlý geçiyor mevsimler
Artýk benim,
Kalbim üþüyor…
Ayþe Iþýk Uyanýk
01.10.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.