ve güneþ
ezici bir hatýra sadece
doðsa da olur, doðmasa da
ve ay_
unutulmamýþ bir nokta satýr sonlarýnda
konsa da olur konmasa da
biter þarkýlar
ve þiir ve sözler
ve ruhum dediðin her þey
tükenir cümlenin þavký
kangren bir gölgeye uzanýp
_an_dediðinde
günlerden hiçbir þey
ve acý bir tebessüm
ve kýraç bir dudak
sakýnarak içtiði zaman suyu siteminden
kelimeler kelepçelerin halkalarýyla seviþir
deðiþir cümle mekân
cümle kapýlar
kan damarýndan çekilir
soluk yutaðýndan
bir vefasýza_nan_ dediðinde
ve aþk_
yok olmaktýr bir þiirbazýn kaleminde
ve kaybetmektir gül kokulu yarýnlarý
ve serpilmektir dikenli bir karanlýða
ve üþümek_
katlanmak yokluða
ve kat kat unutulmak
ölü bir serçe lehçesinde
kabirlerde
tabutlarda yan yana
kapanýna kýsýlmýþ bir avuç çýðlýk
bir tutam vaveyla
ses geçirmez olur bir gün toprak
_can_ dediðinde
iþte kýyamet
ve son düðüm
ve son güldüðüm
eriyip bittiðinde vakit
ey hüznümün kapý komþusu
son sözüm!_
neyim var neyim yok
hepsi sana emanet
r)