adým yoktur anlasana adým, adým sokak, sokak isi, kiri, dumaný adým sayabilmem, zamaný kurþunlayýp an’ý kanýk sayabilmem ve de bedenimden sývýþan gölgeleri evlat edinebilmem hatta aðlarken gülebilmem için ne ad ne de unvan gerekmez bilesin
ben kimim, kim miyim kendim hariç herkesim desem üzerinde ne güneþ ne de kelebekler açan vadesiz ölüm vadisiyim parmaðým tetiktendir doðru en çok ta Annem ölür telaþýna kendime cehennemim biliyorum hak edenlere delik deþik bir cennet batsýn güneþ doðsun geceye hakkaniyet
. . . //
ilhanaþýcýeylülikibinyirmiiki
“Ölümün gölgesi vadisinin içinden yürürken Hayatýma bir bakýyorum Ve hiçbir þey kalmadýðýný fark ediyorum Çünkü o kadar uzun zamandýr öldürüyor ve gülüyordum ki Annem bile aklýmý kaçýrdýðýmý düþünüyor Ama asla bunu hak etmeyen birine karþý koymadým Bir serseri gibi muamele görürdü, bilirsin bu duyulmamýþ Nasýl konuþtuðuna dikkat etsen iyi olur Ve nereye yürüdüðüne Yoksa sen ve ahbaplarýn tebeþirle çizilebilirsiniz Tökezlemekten gerçekten nefret ederim, ama koþmalýyým Onlar nallarý dikerken, kendimi tabanca dumanýnda görüyorum, aptal Küçük elemanlarýn olmak istediði gibi bir gangsterim (!) Gece dizlerimin üstünde Sokak ýþýklarýnda dualar ediyorum.. Hayatlarýmýzýn çoðunu harcadýk Bir gangster cennetinde yaþayarak Hayatlarýmýzýn çoðunu harcamaya devam ediyoruz Bir gangster cennetinde yaþayarak Onlarýn beni yüzleþtirdikleri duruma bir bak Normal bir yaþam süremem, sokak usulüne göre yetiþtirildim Bu yüzden kardeþlik takýmýyla birlikte olmalýyým Çok fazla televizyon izlemek beni hayaller peþinde koþturuyor Aklýmda para ile eðitimli bir aptalým Elime bir konserve kutusu ve gözümde bir parýltý var Kilitli bir gangsterim, silahý tetiðe almaya ayarlýyým Ve dostlarým öldü, bu yüzden öfkemi uyandýrýyorum, aptal Ölüm bir kalp atýþýndan daha uzak deðil Yap ya da öl hayatý yaþýyorum, ne diyebilirim? Þimdi yirmi üç yaþýndayým, ama yirmi dördü görebilecek miyim? Ýþlerin gidiþine bakýlýrsa, bilmiyorum Söyle bana neden göremeyecek kadar körüz? Zarar verdiklerimizin sen ve ben olduðunu? Güç ve para, para ve güç Dakika dakika, saat saat Herkes koþuyor, ama koþanlarýn yarýsý bakmýyor Mutfakta neler oluyor? Ama neyin piþtiðini bilmiyorum Öðrenmem gerektiðini söylüyorlar Ama burada bana öðretecek kimse yok Eðer anlayamýyorlarsa, bana nasýl ulaþabilirler? Sanýrým yapamazlar Sanýrým yapmayacaklar, sanýrým rol yapýyorlar Bu yüzden hayatýmda þans olmadýðýný biliyorum, aptal! Söyle bana neden göremeyecek kadar körüz? Zarar verdiklerimizin sen ve ben olduðunu”
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.