KARDELEN
KARDELEN
Kar altýnda yavaþ yavaþ filizlen,
Bitti karakýþ, bahardýr bu gelen.
Saklanma da artýk görün alenen,
El çýrp; eþ,dost ve kardeþe Kardelen.
Giyin en güzel elbiseni süslen,
Tak baþýna kar beyazý kurdelen.
Haydi yaprak yaprak gül ve neþelen,
Göz kýrp; gülümse güneþe Kardelen.
Yaz yakýn, her yer olur,çayýr çimen,
Unutulursun okunmaz esâmen.
Senin de benim gibi yok ki çaren,
Böl,çarp; hayat benzer düþe Kardelen.
Gel dinle beni, henüz vakit varken,
Ayrýlmadan ruhlarýmýz bedenden,
Dün geçti,yarýn meçhul; þimdi,hemen,
Aþk serp; ak düþmeden döþe Kardelen.
Kemal KARAPIÇAK -ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kemal Karapıçak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.