//sustuðum ansa ölmek ben binlerce kez ölüyorum o zaman suskularýmýn sakýtýnda//
yýldýzlar geceyi aydýnlatýrken ben karalar biçiyorum geceden bozma kefensiz canlar yýðýyorum üst üste dokunduðum her ten çöl yanýðý Ganj kýyýlarýna saçýyorum küllerini
serilirken insanlýk gözler önüne sefaletlik can çekiþiyor variyet mil çekmiþ insanlýðýn gözlerine duygular hissizleþmiþ kalpler canhýraþ paramparça
ondan mýdýr tanrýlarýn gözleri hep çapak hangi suyu arýndýrsa çöp kaçýyor gözlerine variyet görmezliðe kucak açarken yoksulun sýrtýndan þahlanýyor atlar dörnala
oyy daðlar ulu daðlar sanrýsý aðrýlý daðlar kar lapa lapa yaðar da kardelenler buz baðlar
ve binlerce dert beni boðarken sancýlanýr kalbim acýlar içinde çaresizlikler kol gezerken söyleyin ben nasýl gülebilirim
her körpecik fidanýn gövdesinde binlerce çentik binlerce kýrýk dal sýzlayan ve dinmek bilmeyen yaralarým üstüne seper küllerini bir Huma da sönmez yine de yanar için için tüm bedenim köz köz kahve kavruðu
aralansýn artýk duygular lahit bedenler dirilsin artýk kýmýldasýn insanlýk kefensiz canlara sus gelsin artýk ölüm mesnetsizlikleriyle sýnanmasýn artýk insanlýk
oyy daðlar ulu daðlar sanrýsý aðrýlý daðlar kar lapa lapa yaðar da kardelenler buz baðlar benimse suskularým canhýraþ yürek daðlar...
dip not; //kardelenler üþümesin artýk titreyen binlerce can üstüne sus kesilsin ölüm//
Kardelen 26.01.2014 Arþiv
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.