nefsi, nefesi ve bestesi dudaklarýmda küllenmiþ yalnýz bir þarkýyým þimdilerde.. doðmuyor artýk omuzlarýma, doðamýyor sensiz ne ay ne de güneþ
/duydun deðil mi aþk söyle bu kalp seni unutur mu/
her buluta, tükenen her umuda gözüm yeþilinde, topraðým telvesinde yaðmur oldum oluk, oluk yaðar oldum içimden kopup gidiþine
/alýþamadým uzaðýna söyle bu kalp seni unutur mu/
aþk kimdir sorar oldum her gece tanrýya kimdir aþk kim ve neresinden baþlar insanýn, neresinde, neyin arifesinde biter kapanacak kadar kapattým kendimi aþka
/desem de inanma aþk bu kalp seni nasýl unutsun/
adýn neydi, neydi adýn hangi acýydýn takýp rüzgarý koluna geçip giderken ömrümden ölmek kadar yaþamak olsam da ölemem ki emanetken gözlerin, gözlerime
/beni boþ ver de söyle aþk bu kalp seni unutur mu/
. . . //
ilhanaþýcýeylülikibinyirmiiki
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.