suskun anlara yenildik can eski acýlar vurdu bizi tek kurþun tek acý.... oysa istediðimiz sadece bahar çiçekleriydi....
anlaþýlmazý gerçek yapan ayný anda ayný acý kýrýlmýþ kurumuþ bir dalda yeþeren özlemlerimizdi sadece mazide kalan
yürek yýllarý devirdiyse birbiri ardýna ve yoðrulduysa acýyla hangi neþterin izi varsa böðründe ne kadar umuda koþarsan koþ nafile can........ nafile
otur yanýma... eski denizimizi seyredelim eskimiþ bir baharda yeþersin anýlarýmýz sus hiç konuþma bende susayým... yaralarýmýzý deþmesin söz susalým susalým da sessizce aðlayalým.....
gökyüzünde adý yazýyordu da bulutun gölgesin de kaldý okuyamadýk....