DÜNYADAN BİR NEŞET GEÇTİ.

Yalan dünya dedi gerçek dilinde.
Ýnsan idi insan, sazý elinde.
Tezenesi baðlamanýn telinde.
Gâhý gül der idi, gâhý da bülbül.

Sevdalýlar nazarýnda baþkaydý.
Ýntizarý-türküleri aþkaydý.
Sazla kavuþmasý çocuk yaþtaydý.
Garip’di mahlasý dertli idi dil.

Gurbette yaþadý, gönlü sýlada.
Zahide’ye ünledi her sahada.
Neþet etti çaðladý her vahada.
Gönül daðý yaðmur, sel gizli gizli.

Tatlý dilli, güler yüzlü hali mert.
Dostuna dost idi aymazlara sert.
Sevdaya ve aþka vurmamýþtýr ket.
Kalpten kalbe yolu hep açýk idi.

Leyla dedi günde ýþýk karardý.
Sevip kavuþmamak akla zarardý.
Babacýðý izin verse ne vardý.
Topraða ne gerek yüreðe gömdü.

Ýnsan dünya idi, göz penceresi.
Bakýp görüp geçip gitti nicesi.
Boþ deðildi sözünün tek hecesi.
Bilge kiþi,Ozan idi,son Abdal.

Türküleri dilden dile söylenir.
Bilge olan eseriyle ünlenir.
Halka seslenmiþti halkça dinlenir.
Türküleri dilden dile dolaþýr.
Sen dua et, dua O’na ulaþýr.


Emine Balý Oðuz.

Sosyal Medyada Paylaşın: