Bunaldým hasretinden kafidir bu ter bana, Sabýr taþýyla kalpte ne duvarlar ördüm ben Sensizlik cehennemden daha da beter bana Yaþattýðýn aþk ile sonsuzluða vardým ben
Ne kadar gizlensen de yaþadýðýn gurbete Umutla karþý koydum içimdeki nefrete Bundandýr sabrediþim yýllar yýlý hasrete Aþk için bu bedeni bu yüreði yordum ben
Bana layýk gördüðün aþk bu mu, vefa bu mu? Sevgisizlikten kalpte öldürdüðün merhumu Hatýrla ki bir umut kaplasýn tüm ruhumu Tükeniþe karþý hep umutla dik durdum ben
Coþari’nin gönlünde yaralar yeni deðil, Aþkýydý özlediðim, teni beðeni deðil. Yaralanan gönlüme bakýnca seni deðil, “Ýnançla her yarada yarataný gördüm ben.”
22.09.2022/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.