Hafýzasýný yitirmiþ bir þairin, cümlelerine gömüyorum seni. Yorgun vagonlar istasyonu olmuþ gözlerimle; Aklý yumruklanmýþ bir kaçaðým artýk! Aþklardan soyutladým kendimi; dost görünümlü bakýþlardan da!
Canýmý acýtan hasretinden, Nöbetleþen gönül sancýmdan, Kulaklarýmý saðýr eden sesinden, Kederimden Derdimden.. Yüzünü anýmsayamadýðým annemden, ellerimde can veren babamdan Eðrimden Doðrumdan Hatta; Gölgemden bile s/aklanýyorum!
Bütün ayrýlýklardan hüküm giymiþ yüreðimin acýsýna fýsýldadým bu þiiri. Duysun dað taþ, Yer ve feza. Sabrýmý eze eze Söküp aldým seni içimden. Anladým ki; Sensizliðin mültecisi olmuþ þu ruhuma, Az gelir bu eza. Hiçbir ülkede yeri yok gövdemin. Çünkü; sesime saðýr dünya Bu yüzden yokluðun ömrüme sunulmuþ müebbet bir ceza! Ýyi kötü hangi duygu varsa, her þeye düþmaným senden sonra.
Sen yoktun! Kaç kere düþüncelerimden sorgulandým Kaç kez asýldým göðün tavanýna utancýmdan. Seni sevdim diye, en aðýr þekilde yargýlandým!.. Cüsseme aðýr gelen acýyý taþýmaktan Kalbimin kamburu çýktý, yýldý umudumu besleyen kuþlar.
Ertelenmiþ baharýmýza Ýçimizde ukde kalan Hayallerimize, düþümüze Fotoðraflarda solan gülüþümüze Kurulmayan yuvamýza Doðmamýþ oðlumuza Kýzýmýza Yetiþemediðimiz mutluluðumuza Ve yeryüzünde en sevdiðim; sana iyi bak! Keza bu sana, gönül sarhoþluðuyla yazýlmýþ ilk elveda Bu sana son "Esrik Veda" Sosyal Medyada Paylaşın:
Kevser BAYSAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.