Yarı Tok, Yarı Aç!
Kuru ekmek bile yemeyen çocuk
Okula gidiyor, gözyaþý boncuk!
Bir bardak su ile açlýðý yitmez;
Tencere kaynamaz, baca hiç tütmez.
Baba iþsiz, anne hâliyle aciz
Yoksul ya, sýfatý sýrýtýr ‘naçiz’
Elde avuçta yok, sorunlar bitmez;
Tencere kaynamaz, baca hiç tütmez.
Yarý tok, yarý aç insanlar da var
Yaradan onlara en hakikî yâr!
Tok, acýn hâlini anlamaz, bilmez;
Tencere kaynamaz, baca hiç tütmez.
Çamurdan, kerpiçten evde yaþarlar,
Yerde minderleri döþek yaparlar!
Çilesiz gün hiç yok, iþler rast gitmez;
Tencere kaynamaz, baca hiç tütmez.
Bazen konu komþu yardým getirir,
Günü kurtarmaya anne yetirir!
Baba hasta, iþsiz, yüzü hiç gülmez;
Tencere kaynamaz, baca hiç tütmez.
Milyonlar bu hâlde, sürekli artar
Varlýklý parayý kantarla tartar!
Zaten yaþamayan yoksul hiç ölmez;
Tencere kaynamaz, baca hiç tütmez.
22.09.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.