Hani biz diriydik, Müdafiydik deðerin, Ýradesi çözüldü, Bozuldu çok neferin. Anne baba takvada, Evlat, baþka yarýþta, Nasýl çalýndý nesil, Özgürlük ve barýþta.
Kokuþmuþa sözüm yok, Özü ruhu hep hasta, Asýl; asýl bize ne oldu, Mukaddesat hep yasta.
Ne olduk, ne yaptýk? Kazanýrken kaybettik, Evlatlar bizim amma, Yaþantýyý mahvettik.
Terkedilmiþ sanki dava kalesi, Mana iklimine el sallar olduk, Yarýþ eder, bir yozlaþma hevesi, O kutlu çaðlara bigane olduk.
Bu çað kirli, çok hasta, Lakin; muteberdir zamane, Zamaneye uymayan; ortalýkta divane, Kalabalýkta yalnýz gezer, fark edilmez avare.
Sözüm ucuz, pul gibi, Ve de kulak arkasý, Helali gören az da, Haram, raðbet markasý.
Yapmayýn, etmeyin! Bu topraðýn altý var, Göçü uzak sanmayýn, Her cana bir ölüm var, Nere koþsan kaçýþ yok, Ýçtimada duruþ var, Boyunlara asýlý, Yaþantýdan zabýt var, Ýyiye de kötüye de, hesap soran Allah var. Günaha veda eyle, Helalde sabrý çoðalt, Rahmanca yaþayana, Müjde dolu Cennet var. Hak yolunda daralma, Olmazlarý olduran, Yeri göðü kuþatan, Bizi seven Allah var, Allah var, Allah var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Faruk Başoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.