DOLAŞ
Issýz gecelerde sokakta dolaþ
Gör yalnýz, kimsesiz evsiz halini.
Köprü altlarýnda bataða ulaþ
Gör sahipsizlerin solmuþ gülünü.
Anasý gelenin okþanýr yüzü
Evladý nankörün kapýda gözü
Avrada hasretin kahýrlý sözü
Gör boþ yaþamýþýn eðik belini.
Kýzýný okutmuþ, oðlu da subay
Koðuþta köþeye atmýþlar kobay
Emekli maaþý çalýnmýþ bay bay
Gör zorla soluyan nefes yelini.
Tezgâhta davetler yapýlýr gizli
Uyanlara hizmet görülür hýzlý
Küçük çocuklar var oðlanlý, kýzlý
Gör yavru büyüten ana kolunu.
Hepimiz özürlü oluruz yarýn
Allah rýzasýna bir yara sarýn
Yarý açýk, yarý kapalý karýn
Gör farklý giyilmiþ insan çulunu.
Ne oldum delisi olmayýn sakýn
Son belki bir nefes kadarcýk yakýn
Dursunî’de sona görerek bakýn
Fazla kullanmayýn dünya pulunu.
– 25/07/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.