HERKES DÜŞMÜŞ YÜREĞİMDEN

Herkes düþmüþ yüreðimden,
Ben derdimi hangi ,suya hangi daða anlatayým diyor þarkýlar
Ve bende o derin sularýn derinliðinde
kaybolan bir besteyim sanki

Arabesk bir sevda benim kisi
Hikayem þarký gibi
Aðýr aðýr söylüyor beni
Önce vurgun yemiþ gibi
Sonra parçalanmýþ nehir gibi
Hangi yöne gitsem bulamýyorum kendimi



Siyah bir gül býraktým gönlüm den
Yapraklarý dökülmüþ
Dikenlerim üstünde

Kalabalýk içinde yalnýzlýðý
Kilim gibi serdim yoluma
Suçlu bir çocuk gibi aðlýyorum
bir baþýma
Ýsyan diye sesleniyor biri bana
Aklým çýðlýk çýðlýða
Dönüp baktýðýmda saðýma ve soluma
Hangi yöne gitsem bulamýyorum kendimi


Bir nokta Îyiliðim den
bir tüy çýkmalýy dý
Tavuz kuþu gibi þýmarmalýydým
bu dünyada
Maraz saplanýyor her seferinde kanatlarýma
Dökülüp duruyorum her seferinde
Herkes kopuyor yüreðimden

Ben düþürmedim kimseyi
Herkes yüreðimden atlamak istedi
Kimseye ümit rehberi olamadým
Çünkü her yola çýktýklarým
Yolunu kaybetti bende


Þimdi
Ýhtilal çýkaracak bir cesaretim olsaydý
Haksýzlýða savaþ açardým
Ya Gazi olurdum yada þehit






Ayþe caniberk
Gümüþ kalpler




Sosyal Medyada Paylaşın: