SÖKTÜN YÜREĞİMİ.. CANIN MI ACIYOR?
Canýn mý acýyor senin?
Neden ekþimiþ yüzün?
Neden yaþlar süzülüyor?
Dilin mi tutuldu senin?
Neden konuþmuyorsun?
Sözcükler boðazýna mý diziliyor?
Canýn mý acýyor senin?
Hýrçýn bir deniz gibi dalgalýsýn.
Hýrsla vuruyorsun gönlümün sahiline.
Yetmiyor mu alýp götürdüklerin?
Tekrar tekrar gidip geliyorsun.
Yýkmak mý istiyorsun beni?
Canýn mý acýyor senin?
Dallarý sökmek ister gibi esiyorsun.
Tek tek kýrýlýyo dallarým. Yetmiyor mu?
Ne gül býraktýn, nede yaprak...
Simsiyah gökyüzün ama yaðmýyorsun.
Ýstediðin oldu mu,? Ben çorak toprak
Canýn mý acýyor senin?
Toz duman her yer..
Ardý ardýna çarpýyor pencereler.
Peþ peþe þimþek gibi çakýyorsun .
Yýldýrýmlar düþüyor gönlüme.
Ýstediðin oldu mu? Yanýyorum iþte.
Hep senin mi yanýyor canýn?
Bende etten kemikten insaným.
Hep sen yýkar, hemde yakarsýn..
Nasýlsa yine senin acýr canýn...
Birkez olsun düþünür müsün?
Buz kesmiþ ruhun sen hiç üþür müsün?
Hani gitmiþtin ya, dönüpte sýrtýný.
Sökülmüþtü yüreðim...
Parçalanmýþtý bedenim.
Garip Þenol tek sendin dileðim
Þimdi sen aðla, ben yaþýn sileyim.
Sen aðlarken ben nasýl güleyim?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.