*
an geldi
nefeste tazelendi ses.
sözler taze bir yaðmur olup düþtü .
adýmlar farklý,
öfkeler farklý
uçuyordu bir an için rüzgarda.
büyüleyiciydi
uzaklara doðru ümitsizce yürürken
en ince sancýlarý gergef gibi ördü o an
kalbin en ince yaralarýna tabip ihtimamýyla dokundu
ilmek ilmek dokudu
göðsünde ki eþsiz aðrýlarý
*
onurlu yolculuðun adýný fýsýldadý
ve kapý kimseye kapanmasýn diye
en son araladýðýnda
lacivert duygular körükledi gecenin kor vaktini
kýsa ve öz, duru ve diri
yangýnlarýn öfkesini söndürdü elinden geldiðince
göðün en yakýn yýldýzýna dokundu sihirli asasýyla
kýrýk hecelerini yapýþtýrdý o an ýslak yaþlarýyla
ýsýttýðý hazan misali uykularda
uyudu uyuyabildiðince
hücrelerinde aþk
içinde düþler
pusulanýn ibresi kör dehlizlere gidip gelirken
bir kýrlangýcýn kanadýnda kanadý
seher vakti
zerrelere dönüþtü o an
*
kalabalýklardan uzaða
hazlarýn taþrasýnda
rahatlýklarýn koynunda
yedi renk kanatlý bir kelebekti artýk
açtý
inceldi
çýrpýndý
yokluðun kozasýndan sýyrýlýyordu
önünden yýrtýlýyordu gömleði
yanan yalnýz bir meþaleydi
asil bir isyan yazýlýyordu alnýna o an
öylesine soðuk
öylesine derin
kaç kez kýzýl yapraklý kestane aðacýnýn altýnda
kýzýlca açmýþtý ufuk
kaç kez
ýrmaklara buluttu
yaðmurlara sabahtý
resimlere aynaydý
mevsimlere rüzgardý
neden hala bu kadar uzaklarda
neden hala bu kadar sessizdi
*
rüyalara yaðdýðý gibi upuzun
her yer bembeyazdý
her an karbeyazý
reyhan baðýnýn nergisleri kadar ýstýraplý
bazen tavan yapan bir hüzün
bazen yarým kalan bir hikaye
dökülüyordu o an… koca coðrafyaya
irili ufaklý kuru yapraklar
med- cezir etkisiyle
onca çýrpýnmalar
onca vurgunlar
onca hazan mevsimi
*
redfer