Caným yanýyor, Yüreðimden, vicdanýmdan Oluk oluk kan akýyor... Çaresizlik boynumu Pranga gibi sýkýyor. Ne yapacaðýmý, Ne edeceðimi bilemiyor, Olduðum yerde, Oturup kaldýðým yerde Aðzýmdan "buna da þükür" Zikri düþüyor. Çünkü Allah beni seviyor. Sevdiði, Aðzýmdan, gönlümden Adýný duymayý istediði için Bütün dertleri, kederleri Kara bulutlarý bana yolluyor. Çünkü yolum zor bir yol Beni ileri doðru, Güçlü bir insan olarak görmek istiyor. Sevdiðim zaman Onlarý bana sevdirmiyor Neye elimi atsam Benden uzaklaþýyor. Biliyorum dibi görmeden Yükselmeye geçilmez ama, Ben boðuluyorum desem de Beni yaþatýyor. Allah’ým senden gelen her þey Baþým gözüm üstüne ama Benim... Çok caným yanýyor.
18.09.2022 / Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurdan Kaplan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.