Hayat bu; Bakarsýn bazen saate. Sýkýlýr, Bunalýr, Darlanýrsýn. Ateþ basar harlanýrsýn. Vakit bir türlü geçmiyor. Kýzarsýn saniyeye. Ýlerlemiyor diye? Küsersin yelkovana, Buðz edersin akrebe. Bilemezsin yarýn neye gebe. Acelen ne? Birde bakarsýn ki gönül gülün solmuþ. Sanki zaman hepten durmuþ. Yaþamanýn tadý yok. Nice zaman sonra anlarsýn ki Hayat bir nefeslikmiþ, Ömür bitmiþ. Saniyeyi seçmez gözün. Çürümüþ özün. Sol bacaðýn yelkovan, Saðýn akrep. Artýk ufka bakarsýn hep. Çekmez bacaklarýn. Kim demiþ vakit geçmez. Saat yorgun,sen yorgun. Vakit þimdi daha durgun. Yaþ olmuþ altmýþ beþ, Ne dost kalmýþ ne eþ.Bak; Seni çaðýrýyor toprak. Üç günlük dünya için Akýl iþi deðil fýrýldak olmak. Ey insan edebinle yaþa. Akibet gelmeden baþa.
Kemal KARAPIÇAK-Ýzmir Sosyal Medyada Paylaşın:
Kemal Karapıçak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.