kapýlarýn kapanýþ sesleri çýnlýyor boþ duvarlarýmda bir mor salkým sessizce bükerken boynunu erguvan kokulu düþler büyütüyorum ýslak göðsünde sen ki zývanadan her çýkýþýmda arnavutunda aðýrlarsýn beni ey sevgili
bir fotoðraf karesinin kadrajýna sýðamamýþ gibi düþüveririm gözbebeklerine saðanaklarýna dökerim yüzümü sessizce iç geçirirsin yirmisekizimde dolanmýþýmdýr bir ilmek gibi daraðacýna aþkýn bilirsin asarým kendimi yalnýz senin ayaklarýna
bu gece yaðýyorum iþte beyoðlunun aþifte sokaklarýna eyüp mahzun yalvarýrken... bir minare çýðlýðýndan utanarak sana kaçýyorum ey sevgili yine arnavutunda sabahlat metropollere sýðmayan kalbimi
Sosyal Medyada Paylaşın:
suz-i naz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.