Ölüm son durak mý? Var mý bundan ötesi? Aðlayaným yok imiþ. Tabutu taþýrlar ya. Herkesi yalan sarmýþ, ensemden gelir sesi. Üç beþ gün beklenmeden. Sonra unutulur ya.
Ölüm dediðin gülüm, kavuþmanýn öyküsü. Aðlamak fayda deðil, söyleme hiç kimseye. Leyla’nýn mecnuna, sofiyane öyküsü, Belki de yaþanmadý, nasip olmaz kimseye.
Ölümler vakitsizdir, beklenecek her zaman, Þerbeti cam kaseden, verilecek elime. Ayrýlýk yoktur artýk. Zaman içinde o an. Mutluluk rüzgarlarý, esecek üzerime.
Yarýþacak insanlar, topraklarý dökmekte. Ýþte o andýr, artýk gömülen ben deðilim. Kalýr toprak altýnda. Bunlarý görmemekte. Sevginin küllerine, hasret þu sevdiklerim.
Þahin HANELÇÝ 15- Kasým –2006 Elazýð Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.