Hal Yaman Oldu
Rûm’un erenleri, Sarý Saltuk’lar ,
Ýmdada yetiþin hal yaman oldu.
Ehl-i beyt babasý, sahip-Zülfikar,
Savurdular bizi dal saman oldu.
Hor görür muktedir kendi halkýný,
Ellere verirken bin bir talkýný,
Çöpüyle yutuyor koca salkýmý,
Ýnayet eyleyin kul nâdân oldu.
Ahmak aldý baþý, akilse melul,
Edep, erkan nedir, bilmiyor usul,
Medet sizden medet Evlad-ý Resul,
Tabiplik sizdedir bal derman oldu.
Ayaklar baþlýða soyundu derken,
Cahiller habbeyi kubbe yaparken,
Vaktimiz doluyor deðil çok erken,
Kahveden, remile fal güman oldu.
Horasan erleri, ey Hacý Bektaþ,
Yanýyor inceden sinede ataþ,
Cem olmuþ meclisi hem bacý, gardaþ,
Kýrklar hürmetine ol zaman oldu.
Ýnsafýn namý yok ziyan içreyiz,
Þeref paymâl olmuþ yara, bereyiz,
Iki üstün idik , þimdi esreyiz,
Savrulduk göklere kül duman oldu.
Âl-i abâ denen Hasan Hüseyin,
Ahmet Muhtar ile yardýma gelin,
Yezitler çoðalmýþ eyleyip tel’in,
Hilaloðlu’m baðda gül nihan oldu.
16.IX.22 Ovacýk köyü
Üstatlardan....
Bir kul bir defalýk, eylerse yalan,
Alenen baþlatmýþ,olurmuþ talan,
Olmuþsan bir kere, geride kalan,
Harabat ehlime, yol,mekan oldu.
------------------------Nurettin GÜLBEY
Sözlük
Muktedir: Ýktidar sahibi
Talkýn: Telkin, ölünün baþýnda ölüye yapýlan nasihat
Nâdân: Bilmez, cahil
Remil: Kum falý
Ýki üstün-esre: Kur’an’da harflerin üstüne ve altýna konan iþaretler
Âl-i abâ: Peygamber’in abasýnýn altýna gizlendikleri için Hasan ile Hüseyin’e verilen lakap
Ahmed-i Muhtar: Peygamber efendimiz
Tel’in: Lanetleme
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.