İste Yeter ki

Ýste bu gönlümden! Bin türlü düþü.
Babil’den beþ mevsim! Yaz getireyim ,
Yeter ki sen iste ! Meþki,cümbüþü
Aþýktan tar topuz ! Saz getireyim

Gelmiþim kapýna en incelerden
Sýyrýldým kör kütük düþüncelerden
Bir yýldýz iste de sen gecelerden;
Beþ deðil ! On deðil! Yüz getireyim

Umudum göðümde gör gönül kuþum.
Korktuðun rüzgara aþk uçurmuþum.
Her gece gölgenle hayal kurmuþum.
Cisminden manzara poz getireyim .

Sabahým akþamým günüm sanadýr
Bugünüm yarýným dünüm sanadýr
Rotamý sorarsan yönüm sanadýr ,
Geçtiðim her yoldan iz getireyim

Desen ki yýldýzlý gecelerle  gel
Yürü der o  daðlar olmaz ki engel
Topla çarp! Böl çýkar! Yüreðim cetvel;
Küsürlü sayýyý düz getireyim

Yontarým  bu gönlü senden tarafa ,
Uçurdun ay caným beni arafa ,
Yüreðim mektuptur kaldýr ki rafa ;
Taptaze þiirler söz getireyim

Ne boþu boþuna ne öylesine ...
Saz ettim gönlümü gül gölgesine
Eðil de bu aþkýn tezenesine;
Dilimden  naðmeyi tez getireyim

Ýbrahim Sezgin
(Veraya Mektuplar)

Sosyal Medyada Paylaşın: