EY-LÜLE

EY-LÜL’E !

Bu günlerde Eylül gibiyim!

Biraz hüzün kokar gönlümde,
biraz güz dökümü,
biraz da heceleri döker kalemim.

Döküldükçe bitmeyen,
aksine artan, cümleler dolar bulutlarýma.
Suskunluðumun koynuna sýðýndým,
kucaðýnda biraz maðrur,
biraz uykulu düþlerim.

Düþüncelerin ayak izleri tenimde,
arnavut kaldýrýmýnda boylu boyunca,
uzanmýþ yalnýzlýk .

Özlem volta atar durur,
gönlümün sofasýnda..
Biriken sessizliðin taþmasýna da
az kalmýþ sanki,
dað taþ sel basacak taþtýðýnda da..

Yukarý yazsam özlem, aþaðý baksam özlem
saðýmdan solumdan sobelemiþ özlem..

Kaçarým yok, kaçasým da yok zaten..
Tutuklu kaldýðým özlemle hasbehal ederiz artýk..

Biraz senden, biraz benden, biraz da ondan bundan..
Ömrün kulaklarýný çýnlatýrýz,
dayanamaz ve gelir diyerek umarak..

Gelemez ise biz toparlar heybemizi,
alýp yüreði kalemi göçer gideriz..

Geldik, gördük ve göçtük der gibi.! DDD

Derya Dender / 16-09-2022.. 19:00 / Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: