Elimi uzattým Bu gün bir aðaca Üstünde ufak üstünde Sivri uzantýlarý olan Yuvarlak yeþil bir ejderha vardý. Dedim kendi kendime Nerden geldi bu ejderha Gözlerim açýk bir anýya Tekrar yaþamak için Dönüþ yaptým Çocukluðumun izi Hala daha yaþýyordu. Kokladým bi Hayalimin kokusuda Kendini belli etti Ýyice bir dokundum Ejderhaya ilk dokunduðum Minik eller hayalime dahil oldu Sonrasýnda insanlar belirdi Ejderhayý keþfettiðim Kaþif arkadaþlarýmdý onlar Sonra gözlerimi kaldýrdým anýmdan Minik ejderhaya baktým iyice bi Gözlerim doldu Ellerim titredi ufak ufak Küçük kaþifimin ilk Heyecaný Oturduðum yerden beni Etkisi altýna aldý. Ne ben bir kaþiftim Nede o bir minik ejderha Ben bir çocuktum. Bana bunu hissettiren Merkezinin sahibi Yaþamaya devam eden Çocuktu. Sen yaþa ki ben Ancak o zaman Hissederim Çocuk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İnsanruhu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.