ZEYNEP
Bir kara sevdaya müptelayým ben
Yanayým uðrunda kül olayým ben
Bahtýna yar diye yazýlayým ben
Allahtan vuslatý eylerim talep
Dualarým seni diliyor Zeynep.
Ýsterim gülþende hazan olmasýn
Umutlar hayaller viran olmasýn
Sonunda gözyaþý hüsran olmasýn
Niyetimiz olsun visale sebep
Aklým yalnýz sende kalýyor Zeynep.
Gönlümü yeþerten ab-ý kevserim
Sen yoksan hayatla baðým keserim
Gülmeyen kadere þansa küserim
Yelkovan yorulur buz tutar akrep
Yokluðun hep hüzün salýyor Zeynep.
Biçare derbeder sensiz sarhoþum
Sevgine kahrýna talip olmuþum
Derdime dermaný sende bulmuþum
Ruhuma hitap eden ne varsa hep
O gül cemalinde buluyor Zeynep
Cemalin gördüðüm o günden beri
Tutuþtu yüreðim bir yangýn yeri
Elinden içeyim en acý zehri
Aþkýn ile yanan yüreðe su serp
Bu yangýn canýmý alýyor Zeynep
Matlaþtý hayatým, renkleri soldu
Gözlerim baþkasýn göremez oldu
Þu gönlüm bahara eremez oldu
Eridikçe umudum kelep kelep
Gözlerim yaþ ile doluyor Zeynep
Met cezir içinde buldum kendimi
Dalga dalga yýkamadým bendimi
Ak kaðýda açar iken derdimi
Dona kaldý kalemimde mürekkep
Yazdýðým yazýlar soluyor Zeynep
Sanma ki bu sevda küllenir biter
Olmuþum mecnundan keremden beter
Gemileri yakarým gel de yeter
Mecnuna iki adým yoldur Halep
Aþk dediðin daðlar deliyor Zeynep
Coþkun ARSLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.