YORGUN YILLAR

YORGUN YILLAR
Ben doðarken aðlamýþým
Ak yerine karalarý baðlamýþým
Taþ yürekleri daðlamýþým
Gönül kýrýk, yýllar yorgun.

Garip anam çuldan çaput baðlamýþ
Kaput bezinden kundak eylemiþ
Altým toprak tahta beþikte sallamýþ
Ben bir afacan, yýllar yorgun.

Ailemin en son çocuðuyum
Evin kýymetli nazar boncuðuyum
Her iþe koþarým bitmez gücüm
Akýp giden yýllar yorgun.

Ýlkokulda alfabeyle tanýþtým
Kuzu-oðlak bað-bahçe çalýþtým
Boyum kýsa yükseklere yetiþtim
Bende sonsuz gayret, yýllar yorgun.

Ortaokul bitti aðýr iþte çalýþtým
Her zorlukla baþ etmeye alýþtým
Yokluk peþimde ben varlýða yetiþtim
Yüreðim umut dolu, yýllar yorgun.

Önce lise yüksek okul peþinden
Evlen çoluk çocuk derdinden
Kýymet bildim Vatan Bayrak yurdumdan
Ben mutlu hayat güzel, yorgun yýllar.

Hayatýn yükü çöktü benim boynuma
Sakýn düþmeyelim yaban eller oyununa
Yavan ekmek ottan döþek uðruna
Boþa akýp giden yýllar yorgun.

Saçlar beyazladý çürüdü inci diþler
Hani nerede o çatýk gür kaþlar
Hayal oldu gerçek olan düþler
Hayat biter devran döner, yorgun yýllar.

Ben þairim yazarým susmaz kalem
Bilsin bunu bütün dünya alem
Mutlu eder insaný hoþ bir kelam
Ömür coþkun sel gibi akar. Yýllar yorgun.
Lokman AKBAÞ
12.09.2022

Sosyal Medyada Paylaşın: