geliþinle indi gökten yaðmur geceye koþar adým
özlemle seni bekleyen çorak topraklardý
taþ duvarlarý yosun tutmuþ
bir parça etten müteþekkil kalplerdi
aylarca nasýlda taþýmýþlardý onca ayrýlýðý
her gece yolu gözlenendin
farkýnda olmadan
en kuytulara uzanan
kocaman bir sevdaydýn
düþerken güneþin soðuðu
üþüyen canlardý
inendin her seherin ufkuna
dünya yalnýzlýðýna ebedi teselli diye dökülendin
tenezzüldü her nefesin
yürüyüþüne menzil diye tayin edilen
heyecanlardý
hoþ geldin sonbahar
ilk adýmdý
ellerinden tuttuðun eylül zamanlarý
içte patlayan bir volkandý
gönülleri sýzlatan
hüzünlü bir keman naðmesiydi
her yadýyla taþlardý yanan
usulca kokusunu salandý
ýhlamur aðaçlarý
geceye inen ümit idi
sýcacýk bir nazarýnla ýsýnan sinelerdi
üþümesi geçmeye yüz tutmuþ þehirlerin
avuçlarýna aldýðý rüzgarýn uðultusuydu
dal uçlarýnda açan nar çiçeðiydi
yüzlere sinen tebessümdü
yanan ocaklarda tüten dumanlardý
yürekte görünen darlýðý aþacak geniþliklerdi
yýrtýlan göðün karasýydý
kainatýn yüzüne saçýlan yaðmur bulutlarýydý
yeniden gelen
adý doðaya yazýlan sen sonbahardýn
hoþ geldin sonbahar
sen gelince
yeryüzü sürgününden nur deðdi þafaða
umut göðünden yýldýzlar indi ufka
göðüste yalnýzlýðýn kederiyle çýrpýndý kalp
her serin dokunuþunla
þimþekler deldi geçti gökteki denizi
saçlara düþtü ilk yaðmur
yaprak yüklenmiþ dallara
ýlýk bir rüzgar sýðýndý
döküldü limon çiçekleri
sen gelince
daracýk sadrýnda sonsuzluðun hasretiyle aðlayanlara
yeniden var olmayý vaat eden anlamlar sundun
suskunluðun kuyusunda dindirdin renkleri
ümidin göðsünde aðýrladýn arzularý
kýþlarý dizinde dinlendirdin
göçebe kuþlarýn kanatlarýna astýn telaþlarý
þehrin sisli sokaklarýnda kayboldun
kaybolan her gölgeyle
hoþ geldin sonbahar
yavaþça ruy-i zeminin odacýklarýnda aðýrladýn
gizli sancýlarý
saklý sýzýlarý
alýn yazgýlý hasretin menziline koydun yüzünü
yalýnlýðýn secdesinde demlendi tüm duygular
göðsüne yasladýn dertli baþlarý kaygýsýzca
sessizce geldin
dal uçlarýndan uçtu gitti yapraklar
hiç gecikmeden döndün
yorgun düþlere nefha oldun
vaktin yüreðine mayalandýn dirhem dirhem
þevk ile yürüdün tarhlarýnda bahçelerin
þavklar saçýldý yediverenlerinden
hasbi bir tebessüm
bir teþekkürün adý oldun
derin bir tevekkülün makamý oldun
zamanýn kadim koridorlarýnda ayak izlerine rastlandý
lodosla baþlanan dönemlere dalgalar vurdu
eylülün son mersini de yapraklarýný düþürdü
turfa baharlara inat
kovulduðu kapýlarýn önünde bekleþmekten yoruldu karayel
korlu ellerle uzandýn þen þatýr bahçelere
hoþ geldin sonbahar
içinde ne hayaller ne resimler gizli
yalnýzlýðýn közünü avuçlarýnda yana yana aðýrla
dünya yolculuðunun sürgününü içine doðru baþlat
vadileri adýmla
içine doðru ýþý
solmaya razý et yeryüzünü
geldiðin yerlerde
gökyüzünü kutlu bir baþkaldýrýya dönüþtür
nefesinle tufanlar baþlat
yýkýlsýn ýþýk sütunlarý pare pare
sesinle hece hece
ýrmaklarca akýt saklý sancýlarý
gizli ahlarla
kirlenmiþ avuçlardan göðe kaldýr baþlarý
redfer