*** SENİ HEP ***
***********************
Bir ýslak hatýra gözlerimde kümelenen
Seçemez oluyorum hayalini
Çelikten parmaklarý sýkýyor göðsümü
Karanlýk ruhlu yaratýklara
Dayanmýyor sabrým bak
Yitirdiðim gözlerini arýyorum her zerremde.
***
Ellerine kapanýr gibi
Resmine kapanýyorum hýçkýrýklarla
Bitmeyen yýllardýr, saðnaklarý
Baþýboþ býrakýyorum...
***
Kapansýn istiyorum gelince sen, pencereler
Deðilmi ki sen yoksun; dünyam karanlýk
Deðilmi ki senden uzak , senden yoksun
Bütün mevsimler, bütün güzellikler.
Kapansýn mektuplar
Açýlsýn kapýlar
Defterler kapansýn artýk.
***
Seni anlamaya tam sözlerim yetmedikten sonra
Neye yarar kirpiklerimde anýlaþan damlalar
Neye yarar senle dolu gözyaþýmda
Sana koþan sevgimin varlýðýný yazmayan kalem.
***
Susuyorum bil ki
Dönsende uzatmayacaðým ellerimi sana
Bu iki yüzlü tuzaklarýn evreninde
Seni gönlümce duyabilmek için susuyorum...
***
Ruhun her an çevremde inanýyorum
Ruhunu bulduðum zaman günün birinde
Seni yeniden yaratacak
Seni yeniden yaþatacak
Ve yeniden yazacaðým tükenmez sevgini bil.
***
Seni hep,ne zamana kadar unutmayacaðýmý mý
Soruyorsun.
Hiç bilmiyorum ki ben
Mahþer gününün tarihini yazmýyor ki kalem...
***
Günay Koçak 10. Eylül.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.