DÜŞERSIN KUYUYA

DÜÞERSÝN KUYUYA

Akþam olur gün çekilir kuytuya
Anlarsýn yalnýz kalýnca boþ dünya
Hüzüne baðlanýr kurduðun hülya
Düþersin o zaman derin kuyuya

Beklersin pencerede gelen olmaz
Nedir bu halin diye kimse sormaz
Yürek alev alev yangýný sönmez
Düþersin o zaman derin kuyuya

Akþamýn grisi uzar geceye
Ayýn gölgesi düþer pencereye
Hüzün çekilir yavaþtan sineye
Düþersin o zaman derin kuyuya

Kesilir ayak sesi kaldýrýmdan
Yüreðe sýkýntý basar korkudan
Karabasanlar doluþur etraftan
Düþersin o zaman derin kuyuya

Baþýn yastýða koyarsýn inceden
Geri dönenler yok zaten gidenden
Artýk umut kesilir her geceden
Düþersin o zaman zindan kuyuya

Feriha Aydosoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: