Haya Elbisen
Us baþa gelir ama zaman yetmez solarsýn
Ömür sermayen erir hep maziye dalarsýn
Hayatýn her deminde boþuna zil çalarsýn
Edep mahrumu isen yoksa haya elbisen
Taþ yerinde aðardýr yerli yerinde hoþtur
Ömür bitiyor nadan durma serinde koþtur
Beþ para etmez arsýz, lebinden çýkan boþtur
Çürümeye mahkumsun yoksa haya elbisen
Edep haya hazine,acil bedene takýn
Edep dýþý hallerden itina ile sakýn
Edep ve hayaya doðru çok hýzlý akýn
Müebbete mahkumsun yoksa haya elbisen
Edepsizin her hali,kötü kokular yayar
Edep mahrumu insan herzaman yerde sayar
Arsýzlýðý kuþanan hep bataklýða kayar
Sürünmeye mahkumsun yoksa haya elbisen
Ýzanýn biter adem,yoksa edep ve hayan
Nur kalmaz simanda yoksa edep ve hayan
Dizlerde derman kalmaz yoksa edep ve hayan
Sýzlanmaya mahkumsun yoksa haya elbisen
Ýlyas DOÐRU
ÞAHMELEK MH
KARACABEY/BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.