Yalnızlar Limanı

Ýyi bak demir alan þu gemiye,
Bu elimden kayýp giden gençliðimdir,
Son kez demir aldý yalnýzlar limanýndan,
Bir daha dönmeyecek geri,
Sessizce veda etti ömrüm,
Martýlarýn can alýcý çýðlýðýyla birlikte.

Gitti iþte...
Saçlarýma aklar düþürerek,
Göz altlarýmda halka halka morluklarla,
Bedenimde tarifsiz aðrýlarla,
Gitti iþte.
Belimi büküpte gitti,
Parlayan gözlerimin ferini aldý da gitti.
Oysa nasýl bir heyecanla bakardý hayata,
O gülen gözler...
Hayatýmý elimden aldý da gitti...

Gitti...
Son kez uðurladým yalnýzlar limanýndan,
Yýllara meydan okuyan gençliði,
Bu limanda vicdansýz mýdýr nedir?
Nasýl da büktü birden bileðimi?
Nasýl getirdi birden sýrtýmý yere?
Nasýl yýktý? Ne yaptý da pes ettirdi?
Yanlýþ hamle mi yapmýþtým?
Boþta mý bulunmuþtum?
Sebebi neydi bu zaafiyetin?

Haydi yak þimdi sigaraný,
Durduramadýðýn zamanýn yerine,
Kaldýr kadehini,vur þerefine,
Söv gelmiþine geçmiþine,
Nasýlsa mani olamayacak gidene.
Biraz daha üzüleceksin,
Biraz daha kahrolacaksýn ama,
Öðreneceksin...

Erhan ÖÇALAN
9 Eylül 2022
Rakka / SURÝYE






Sosyal Medyada Paylaşın: