İç Sokaklarımdaydım

Iþýklarý kapalý iç sokaklarýmdaydým
Söyleyemediklerimde
Görünmedim kimseye / sen de yoktun
Dinleyecek biri de..

Sanal bir sofra kurdum kendime
Karþýma seni oturttum
Giderek ufalýrken yalnýzlýðým
O kadar güzeldi ki, “ ufaklýk “,
Sessizliðin öbür yakasý / Seni ayrý tuttum

Ne seni ne beni terk edebildim
Yorgun yüzünü
Suya yansýmýþ ýþýklarda uyuttum.

Bakma öylesine “ ufaklýk “ dediðime
Sen / içimde kocaman kalabalýk

Ve zalim deðildir sanýldýðýnca
Tutunur yeni bir tutkuya her ayrýlýk

Böylesi kalem baktýkça gözlerin

Mutluydum
Ölebilirdim seni düþünmeden
Dokunmadan tenine
Gözlerine hoþça kal demeden
Bilemezdin / haberin olmazdý

Anafor susmalarýmda
Koymak gerekirse adýný
Bir güzde yaþadýðým ilk turkuaz yazdý

Uzak iklimlerimde yaþasan da..
Anlamasan da..
Anmasan da..



Sosyal Medyada Paylaşın: