dün deðil, gün gelir sunaðýma çiy haresi olur kuraðýmda nefsim gün gelir sudan açlýða, bir deri, bir kemik tokluða alýna öptürülen yok(sun)luða bir lokma küflü ekmek olur þükür, þafaðýna kýrýntýlanýr gece, ay ve yýldýz.. ah benim katýðýma, katýklandýðým inancým bana diyorum bir melek gönderebilecek misin üzerime yýkýlýp, yakýlmadan devrikleþen cümleler...
//ha bu arada inancým diyebilir miyim sana tanrým//
dün deðil, gün gelir gözlerimize harmanlanýp, hasatlandýðýmýz çisil, çisil bulutlardan saðanak olur elbet yaðarýz dünyanýn kirden, pastan yüzüne gün gelir biter gün... biz bit(e)meyiz katýk edilemeyen bal dudak düþlerde.. ah benim dikenine gül damlatan umudum olsa da dört tarafý deniz susayan, susuzluðum edasý aþk-ý devrim, gözleri güvercin telaþlý inancým...
//ha bu arada inancým diyebilir miyim sana sevgilim//
. . . //
ilhanaþýcýeylülikibinyirmiiki
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.