istasyon yaðmurlu camlardan akar gider raylar fýsýldar rüzgarlar o günün dertli merasimi düþer pencerelerden bir kýzýn kalbi
bu þehrin ilk ýþýklarý ile ýslanacak olsam kayýkhanede balýkçý olurdum aþký iþiten dudaklarýmla sana martýlar yollardým mavi göklerden
eskimiþ deyip almayacaðýný biliyorum yokuþlu sokaklardan çocuksu gülüþler çetrefilli varyantlar ve altýn kaplamalý eski yanaklardan sunaklar bulur yapýþtýrýrdým anlýnýn ortasýna
kýz bulutlu sarýþýn bahar beni yeniden güvercinlerin kanatlarýna iliþtir döndür o güzel yaz akþamlarýný dudaklarýma kavuþtur
görüyorsun ki yanýlýyorum seni severken derin sulara yalvarýyorum unuttursun güzelliðini insan olmak ne güzelmiþ ve hatýrlamak öldükten sonra bile seni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.