Bir Sonbahar sabahý son buse hikayesi Sen gideli nûr yüzlüm gölgem bile küs bana Hüzünle sýrdaþ oldu ömrümün sermayesi Senden geriye kalan Felâk ile Nas bana
Vâden çok erken doldu vedâsýz çektin gittin Anneyle, evladýný dert kuyusuna attýn O’nun emrine uydun kara topraða yattýn Ardýndan sabretmeyi öðretti Ýhlas bana
Küçük bir kýz çocuðu boþ sokaklara baktý Yaralý yürekleri dertli o bakýþ yaktý Takvimden günler, aylar yirmi sekiz yýl aktý Sarýlarýn adresi Eylül büyük yas bana
Bu hasret öyküsünü dinleyen aðlar inan Nasýl doðru düþünür günü imtihân olan Kor ateþte yanmýþ mý? Bunu kurgudur sanan Timarhanelik oldum yüz çevirir us bana
Hatice Ayþe Hasan Vuslatý kelâm
Þiirimi güne layýk gören seçki kuruluna sonsuz teþekkür ederim Okuyup yorumlayan dostlara da sonsuz tesekkurler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vuslatı kelâm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.