Seni ilk gördüðüm gün, Mevsim ilkbahar, Güneþin ilk ýþýklarý... O gün hayatýmýn dönüm noktasý, Güne baþlýyorum olacaklardan habersizce, Sonra sen geliyorsun... Günüm biraz daha aydýnlanýyor, Üstünde siyah ceket elinde siyah çanta O masum melek yüz, Hayat duruyor birdenbire, Kalabalýðýn içinde yalnýz sen varsýn yalnýz ben Manasý yok dünyanýn artýk Mana sensin hayat sen...
BETÜL BALKAN 31.08.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
betulbalkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.