Karakola düþmüþ avratlar Dallardan kopmuþ meyveler Göðsümde iyileþmez yaralar Aðrýlar, Sýzýlar, ve Hastalar...! Sabýr mý sabýr tabi ki..!
Uçuyor gökyüzünde bulutlar Onlara eþlik ediyor daðlar… Kýrýlmýþ dallar, Islak ve yumuþak otlar Ateþi tutan avuçlar Hýzlý sürüklenen ýrmaklar Hazdan çýldýran dudaklar Sürgün yemiþ çýplak bacaklar Hastalar...! Sabýr mý sabýr tabi ki..!
Bir de soðuk Gökten yaðýyor karlar Suya hasret topraklar Anýlar..! Sarmýþ uyuþmuþ bedeni acýlar Mahpushane..; Koridoru soðuk taþlar Penceresiz ýþýklar Güneþsiz akþamlar Gecesiz yýldýzlar Öfkeli kanamalar Hayalsiz uykular Dilsiz duvarlar Atsýz arabalar Hastalar...! Sabýr mý sabýr tabi ki..!
Karakolda..; Ýhbarlar Yasaklar Kirlimi kirli uzamýþ sakallar Bir de, Yalnýz kalmýþ aynalar Ýçimizdeki o kavgalar Ellerimizdeki kadýnlar…
Þiirler..; Küfürlü mýsralar Hüzün kokan yýllar Akþamý olmayan sabahlar Sevdasý bol þafaklar Asfaltý olmayan dar sokaklar Yaðmurda ýslanmýþ saçlar Yataðýný bulan sular Dalgasý olmayan kýyýlar Savaþa hazýr korkusuz insanlar Korkusuzca yaþayanlar Hastalar...! Sabýr mý sabýr tabi ki..!
Bir beste çalanlar Hiç mi hiç susmayan sazlar Aysýz gecede küsmüþ þarkýlar Ardýndan, Gözlerde yaþlar ve Mendil sallayanlar… Sabýrlar… Sabýrlar…
Yarýna bakan çocuklar Hýzla tükenen çaðlar ve en son..; Bu hayatta boþmuþ bütün olanlar…
Bayram Köse
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şİİr YAPRAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.