Gönül IV
Gönül aldanma gel þirin sulara,
Damlasý zehirdir zora düþersin.
Uðrarsan baðýna deli bülbülün,
Tarumar olur da kora düþersin.
Gül idi tüm derdin gülmedin gitti.
Bu dert ile eyvah zâra düþersin.
Sonunda gördün mü kederin bitti?
Böyle imiþ âlem nûra düþersin.
Sýðmazsýn sanmýþtým kahvede fala,
Cezveyle piþmedin nâra düþersin.
Sýðmadýn kovanda peteðe, bala,
Fikr et bir kerecik dûra düþersin.
Bilmem neden hâlâ, ateþ içinde,
Cehennem denilen yere düþersin.
Olsan uzak elde, yabancý Çin’de,
Hakk’ýn münasibi yâra düþersin.
Gün gelir gülersin her bir yanýna,
Aðlama zamana âra düþersin.
Son sözü ey gönül, Gülfemî sana,
Çek, çevir kendini dâra düþersin.
20.05.2008
Ovacýk
Dost kalemlerden....
Yangýn var yürekte,ciðer piþiyor,
Su serp o kalbine, hara düþersin,
Uzaklaþ günahtan,vicdan þiþiyor,
Zulmetme garibe, kâra düþersin...
--------------------------Nurettin GÜLBEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.