Gibisi fazla, yoktan az, hiçten hallice
Eller býkmýyor hep uzanýyor semaya
Doluya nafile, boþa koysan umut iþte
Mavi dilde bir deniz dalgalanýyor gece
Bir tek kuþlar mý meydan okur düþmeye
Korkular yükselirken kimse bilmez belkiyi
Yürüsek seninle býçak sýrtý bir ipin üstünde
Sonu bulmakla sonsuz olmaktan geriye
Serdar KURT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.