GÖZLERİN

Güneþten saðýlan ýþýk hüzmesi
Karanlýk gönlüme aktý gözlerin
Az görülür güzellerin gezmesi
Yavru ceylan gibi baktý gözlerin

Kaþ hilal, kirpik ok, diþin kehribar
Sinen süt beyazý saçýn ilkbahar
Dudaða deðdikçe dilimi yakar
Kahve fincanýnda çýktý gözlerin

Kaþýn üzerine kâkül dökülü
Kudret kalemiyle sürme çekili
Gamzenin üstünde bir ben ekili
Gönül ülkesinde tekti gözlerin

Bülbüle gül, kelebeðe çiçeksin
Umut dolu, baþak sökmüþ göceksin
Ýftar sofrasýnda bir içeceksin
Celbedip kendine çekti gözlerin

Gözünün izi var her açan gülde
Ondan temaþaya gelir bülbül de
Karanlýk kimsesiz kuytu gönülde
Çakmaksýz çýrayý yaktý gözlerin

Gözükara’m sarýlmamýþ bel ince
Ne fazla ne eksik yerli yerince
Sorsam söyler misin, seni görünce
Kaç gönül sarayý yýktý gözlerin

Mehmet Gözükara

Seyr ü Sefer (sh. 21)

Sosyal Medyada Paylaşın: