Ýnsan Allah deyip de hakký sömürüyorsa Yusuf’un kuyusunda kalýrým daha iyi! Gerçekte neymiþ deyip topraða gömüyorsa Hasta olup þekeri yalarým daha iyi!
Övgü yalnýzca Hakka ait övmeyin kulu Beddua ettirip de gözü yapmayýn sulu Boþayýp beþ parasýz býrakmayýn da dulu Allah zalimi sevmez, iþini rast getirmez!
Sorun birini ikna etmek deðil bilesin Haklýysa kul hakkýný yeme, hayrýn dilesin! Ne yaparsan yap kýsa sürer kime çilesin Allah þahittir iþe, Onu ikna edesin…
Ne söz vermiþsen onu yerine getiresin Hiç bir kafada soru doðmadan bitiresin Nefsine hükümdar ol her þerri yitiresin Hiç bir haksýzlýðýný mahþere býrakma da!
Hakký konuþup haklý yaþayalým evrende Dostsan birlikte þerri taþlayalým çevrende Ýnsan hata da yapar, bende çýkar gövdende Bu ne ilk ne de sondur hayrolsun demek lazým…
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.