Baş Demir şimdi
Kaybetti gariban bulguru, unu...
Kaynayan su bakýr, aþ demir þimdi.
Mecbur kalmasaydým demezdim bunu...
Vicdanlar çelikten, baþ demir þimdi.
Zam vurdu kökünden, kýrýldý kollar
Arabalar öldü, aþýlmaz yollar
Ýskelete döndü, yaþayan kullar
Kirpikler sert elmas, kaþ demir þimdi.
Günden güne artar yurtta batýþlar
Aslan midesine gark oldu aþlar
Alavere dalavere satýþlar
Esnaflar sünnetsiz, þaþ demir þimdi.
Ýktidarý kalem, ehli üzmüyor
Muhalif olup da, hýnçla ezmiyor
Haksýzlýða hiç erenler yazmýyor
Þair duman oldu, boþ demir þimdi.
Ay baþýna çýkan, canlar öðünür
Çýkamayan alev, alev göðünür
Orta direk çöktü, yoksul döðünür
Mideler guruldar, döþ demir þimdi.
Gündoðan aratýr, gelen gideni
Sorarlar seçime, yakýn ebeni
Milletin bozuldu, kimyasý feni
Alým gücü sýfýr, iþ demir þimdi.
Ömer Gündoðan
02.09.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.