İki Ray

Bahar gelmiþ
Akdiken açmýþ
Bundan bana ne.

Gördük iþte
Bütün beyazlar
Çepeçevre kuþatýlmýþ
Islak kibritlerle.

Yüzümde okunan umutsuzluk
Belli belirsiz bir gülümseme
Hepsini bir tutam anýyla
Sýmsýký tutuyorum ellerimde.

Sesim dizilirken
Belleðinin raflarýna
Uçurdum yalancý baharlarýn
Kokusunu getiren sýðýrcýklarý
Yüreðinin topraðýnda
Yetiþen fidanlara.

Onda derken en hassas yürek
Güven ile dokunan ipek
Hamlanan cümlelerimin
Altýnda kaldý.

Dilim heyecanýma dolanýp
Sevaplarým telef oldu.

Anlaþýlmaz anlatsam da.

Ben mutlu o umutlu
Ýlerler hayat birleþmeyen iki rayda.

"Öküz öleceði zaman çoðalýr býçak" derler.

Gel gör ki sendeledi huzur
Sözlerinin aparkatýyla ufak ufak.

Sonra düþtü aklýma
Cevabý bilinemeyen sorular.

Zihnimi zorladým buldum gibi
Kalbimi zorladým faydasýz...

Eylül Ak
Sosyal Medyada Paylaşın: