ELDEN GİTTİ

Ne faydasý var ki dönse de gayrý
Yoluna can veren kul elden gitti
Gönüller ayrýldý dünyalar ayrý…
Çiçeklerim soldu… Gül elden gitti

Mazi yetim kaldý dün yetim kaldý
Var ise mutlu gün öksüz kaldý
Yoluna serilen can yetim kaldý
Dudak kilitlendi dil elden gitti

Sen ki, gönül gönül gezip dururken
Ben… Hasrete aðýt yakýp dururken
Diktiðin o güller bir bir kururken
Yaprak elden gitti… Dal elden gitti

Dertli bir ney idim kýrýk bir sazdým
Hiç çoðum olmadý her zaman ‘’Az’’dým
Kaç defa yýrtýp da kaç defa sildim
Name elden gitti… Pul elden gitti

Çaresiz dertlerle sanki bir oldu
Hasretin Ýçimde bir nasýr oldu
Sen gideli her yýl bir asýr oldu
Hepsi ayrý ayrý bil elden gitti

Adem Çobanoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: