Baþýný kaldýr da bir bak ardýna Kimler geldi kimler göçtü bu gönül kapýsýndan Kim ne götürdü bir avuç toprak kefenden gayrý Ne sultanlar ne padiþahlar tahtlarýný býrakýp da geçti Maðrurlanma sen ey padiþahým Bana bir þey olmaz deme sakýn Unutma senin de muhtaç olduðun bir nefes var Uyan uyanda kendine gel artýk Ne bu ömür kalýcý nede bu þatafatlý hayat Geçen her gün daha da yaklaþýyor ecelin Tir titriyorsun korkudan Fer kesiliyor gözlerden Ölümden deðil bu korkun Bu yalan dolan fani dünyadan göçmekten korkuyorsun Korkuyorsun uyanmaktan gerçeklerden kaçýyorsun Gördüðün o tatlý rüyadan uyanmak istemiyorsun Uyan ey insan oðlu uyanda kendine gel artýk Vakit geç olmadan ölüm kapýný çalmadan Yaradan seni uyandýrmadan o tatlý rüyadan Kalk da kendine gel artýk uyan uyan yalan rüyadan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil Büyükler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.