BANA GÜLE GÜLE
Yine gelip geçtim senden,
Kýrýk düþlerin þehri.
Hüzün kokuyordu sokaklarýn,
Sýra sýra laleler,
Kaldýrýmlar dolusu kalabalýk,
Yürüyor içlerinde yalnýzlýk.
Boðazda erguvan kokusu,
Hüzün ekliyor hüzünlerine.
Bindiðim vapura eþlik ediyor,
Hüzün kokan gökyüzünde,
Tanýdýk sesleriyle dilenci martýlar.
Önümden geçiyor,
Bütün ihtiþamýyla kýzkulesi,
El sallýyor zindanýndan,
Hüzün þehrinin yasaklý bakiresi.
Hýzlý adýmlarla kaçar gibi,
Geçtim Ortaköy senden.
Ýçimde yakalanmak korkusu,
Hiç olmamýþ bir sevgiliye.
Yaþamadýðým aþklarý,
Kapatýp Yedikule zindanlarýna,
Dönüpte bakmadan,
Hüzün kokan sokaklarýna,
Yine gidiyorum senden.
Bu son oyun, son perde,
Sende sahnelenen.
Ayaða kalk alkýþla yedi tepe,
Sessizliðinin sesi yankýlansýn,
Yinede eðilmem önünde.
Sana hoþcakal bana güle güle...
Sadýk UYGUR (17 . 04 . 2016)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.