Eylül

Ser dönerken sermest gönül
Hepten sardý bizi Eylül
Göz kýrpýyor her bir yana
Gör yeter ki hem de sana

Görmeyi istemezse göz
Dinlemeyi bilmezse öz
Renkler halaya durmuþken
Yaraya em olur mu söz

Olgunluðun ta doruðu
Aþmýþ sýcaðý soðuðu
Diyor tan bu tan an bu an
Say suya tutkun bir kuðu

Yok ki kýþa vakit çokça
Yâr olur mu sanmam akça
Rengi izle sesi dinle
Þu yolcuya el ver dostça

Hoþ geldin de hüzünlenme
Hep gülmeyi de bekleme
’’Ýnsan nisyan ile malul’’
Ýnan sen þu dediðime

tly

Sosyal Medyada Paylaşın: