Meleklere sor beni
Sevginin tüm yollarý önce Tanrý ’ya
Tanrý ’dan sonra da annelere çýkarmýþ
Þu hayatta, þu kevnü mekanda
Hem sevilen, hem sevilmeyen
Çok insan var ancak senin gibi sevilen
Senin gibi gönlü güzel
Kaç insan var annem
Annemi kendimce çok sevmiþtim
Çok sevdiðimi zannettmiþim daha doðrusu
Zan ’larým beni hep yanýltmýþ
Annemi kaybedince anladým bunu
Keþke sana, bana sarýldýðýn gibi
Daha sýký, daha sýký, sýmsýký
Sarýlabilseymiþim annem
Yýllar oldu gözlerin kapanalý
Bir bir saydým, dokuz yýla tamamlandý
Tüm kalbimle hissetmeye çalýþýyorum seni
Sen olduðun yerde de dayanamaz
Merak edersin beni
Meleklere, beni soruyorsun þimdi
Deðil mi annem
Anneler, anne olduðu için sevilmezmiþ sadece
Ruhlarýn üflendiði mabedler olduðu için de
Gönüllerimize sevgi koyduklarý için de sevilirmiþ
Henüz göçüp gitmeden sen bu diyardan
Dualarýnla Tanrý ’ya emanet etmeden beni
Keþke, seni daha iyi anlayabilseymiþim
Keþke, seni daha çok sevebilseymiþim annem
Cahit Fýkýrkoca
30.08.2022, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.