Dünyamý kaynayan bir kazan Altýna odun koyan sa Ýnsan olmayan Üretip onca silahý Satýp kýrdýryorlar Milleti Var mý acýyan Vijdaný olan Genci ihtiyarý Çoluðu çocuðu Öldürüp Kan içen bunca Canavar Sýðmadýlar mý koca dünyaya Gidecekler yer bir karýþ toprak Nasýl çýkarlar Rabbimin huzuruna Yüzleri kapkara Ellerine kan bulaþmýþ Dertlerini bir bilse insan Yokki dur ne yapýyorsun diyen Kimi boþ vermiþ býrak Kýrsýnlar bize ne diyen Kimi hala doymamýþ gözü Koltuk davasýnda Kazan kaynýyormuþ Ona ne Gencecik askerler þehit olmuþ Düþmüþ topraða Yanan analarýn yürekleri sadece Babalar göz yaþý dökermiþ Kime ne Kimi köþkü beyenmez sarayý Tabi doðmuþtur kim bilir nasýl yerde Unutmuþtur geçmiþi Ona ne Ölenlerden Onlara ne Vatan için çarpýþan askerlerden Ah rabbim durur mu bu kaynayan kazan Durdur Allah ým sen dur de Kullarýndan yok fayda Kullarýn mý unutmuþ senin varlýðýnýda Düþmüþler þu yalancý dünyanýn derdine Hayal peþinde yaþýyorlar Sevgisiz ve mutsuz hepside Ayþe Karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE 09 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.