Bir bahar rüzgarý ayýrdý bizi, Tutamadým seni elim çözüldü. Sözlerin mermiydi yüreðe pençe, Sazýmda naðmeler telim çözüldü.
Diyemedim gitme býrakma beni, Yazýk etme böyle severken caný, Yaþanýr mý söyle sensiz bir aný Ýçimde kavrulan külüm çözüldü.
Okundu yazýlar kötü okundu, Bana en çok sensiz olmak dokundu, Yüreðimde alev eridi dondu, Kapandý dudaðým dilim çözüldü.
Alýþtým öyleki yapamam sensiz, Nereye gidersin býrakýp bensiz, Hiç deðilse arkanda býrak bir iz, Yazayým desemde kalem çözüldü.
Renk kalmadý yüzüm özüm soðudu, Emsal verilmemiþ destan çoðudu, Bu aþka denk gelen sevda yoðudu, Ak dudaktan oldu alým çözüldü, Savurdu rüzgarýn dalým çözüldü, Nakýþ nakýþ desen kilim çözüldü. ASLANSOFU Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Aslansofuoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.